Vance Jack - Lyonesse - Derde boek - Madouc - 2131 P BL

Vance Jack - Lyonesse - Derde boek - Madouc - 2131 P BL

G Gebruikssporen op de stofomslag

Gebonden

Koning Aillas is erin geslaagd om de Ska te verdrijven uit de onneembare vesting Poëltetz met zijn Ulfse troepen, maar dit is zeer tegen de zin van koning Audrey van Dahaut. De ska hadden immers het fort op hem veroverd. Ook koning Casmir van Lyonesse had liever een andere uitkomst gezien, want nu is het voor hem niet meer mogelijk om Dahaut binnen te vallen via de Vlakte der Schaduwen. De Oude Eilanden staan op de rand van een grote oorlog, kan het tij nog keren?

Oppermagiër Murgen doet dan weer zijn uiterste best vanuit zijn kasteel Swer Mod in de Teach tac Teach om een mysterieuze dreiging af te wenden, terwijl Tamurello hem in de gaten houdt als wezelskelet dat vastzit in een glazen bol. Maar ook prinses Madouc groeit stilaan op en komt tot de ontdekking dat ze een wisselkind is. Ze besluit om de wijde wereld in te trekken op zoek naar haar stamboom. Zal ze de antwoorden vinden die ze verwacht?

Nieuwe personages
In de dit derde en laatste deel van de Lyonesse-trilogie staat koning Aillas niet langer centraal als hoofdpersonage. Hij is er natuurlijk nog wel en heeft ook nog een belangrijke rol te spelen in het eeuwige schaakspel dat hij en Casmir spelen, maar kleine prinses Madouc steelt de show, om het zo te zeggen. Dat viel wellicht al wel af te leiden uit de titel van het boek. Madouc kwam in de vorige delen ook al wel eens aan bod, maar dan maakte ze meestal enkel deel uit van een gezelschap en had ze zelf geen aandeel in wat er gezegd werd. In dat opzicht is ze dus nieuw in het verhaal, omdat je haar gedachtegang en groei goed kunt volgen.

Zodoende krijg je van prinses Madouc een veel beter beeld van wie ze is en hoe ze in de loop van het verhaal steeds meer groeit. Als persoon is ze veel interessanter dan Suldrun ooit was: zeker als kind heeft Madouc veel leukere manieren en gedachten om te lezen dan de dromerige en ietwat zwakke Suldrun. Jack Vance is er dus duidelijk veel beter in geslaagd om van Madouc een interessant personage te maken. Uiteindelijk ontdekt Madouc dat ze een wisselkind is en dan komt de magie meer aan bod in het verhaal. Ook dit is op een leukere manier in het boek verweven dan in de andere delen.